MĄŻ i ŻONA – pierwotny sens Czy dobrze znacie znaczenia naszych rodzimych słów: „mężczyzna”, „mąż”, „żeńczynia”, „żena” („żona”)? By prawidłowo znać znaczenie naszych rodzimych słów oczywiście koniecznie trzeba zwrócić się ku naszej słowiańskiej bukwicy. W skażonym łacińskimi literami ABCaDle niełatwo ujrzeć istotę słów. МУЖ (MĄŻ) – Могущий Удовольствовать Жену (Mogący Zadowolić Żonę). Zadowolić, to jest zapewnić zadowoleniem, stworzyć niezbędne warunki dla życia i rodzenia dziecka. Mężem nazywano lico (osobę – o sobie) męskiej poły (połowy, płci – objaśniłem to w swoim wykładzie), które osiągnęło dojrzały wiek. МУЖЧИНА (MĘŻCZYZNA) – муж + чин (mąż + czyn) – mąż czynu, czyli ten, który się ożenił. „Czyn” oznacza „czynić”, „działać” (stąd i „dzieła”, „czyny”). Innymi słowy, mężczyzna – to mąż działający (dokonujący dzieł), który odnalazł położenie, pozycję w rodzie. ЖЕНА (ŻENA, ŻONA) – Жизни Естества Надежда (Życia (j)Estestwa Nadzieja; mówi się żiena, miękko, tam jest „i”, stąd „iEstestwo”) , gdzie pod jestestwem rozumie się nie co innego, jak sama natura. Tak nazywali wszystkie osoby żeńskiego pola, poła, poły (połowy, płci), które osiągnęły dzieciorodną dojrzałość. ЖЕНЩИНА (ŻEŃCZYNIA) – жена + чин (żena + czyn) – osoba żeńskiego pola (płci), która wyszła za mąż (wyszła za męża, stoi za nim, obstaje). |
Kategorie
|